Actueel nieuws

Spitsbergen

Pierre gidste samen met Martijn een groep Fransen en Zwitsers op de archipel Svalbard. Met een prachtig houten driemaster, met ruime cabines, uitstekende equipe en zelfs een sauna aan bord waren de toerskiërs van alle luxe voorzien. Zeven dagen voeren ze naar verschillende baaien in het immense Isfjorden, maar ook een stukje langs de noordwestkust. Wat een fascinerend landschap om in te varen en te skiën. De sneeuw was goed, de zee soms ruig, het uitzicht overdonderend. En met de verrekijker natuurlijk spotten naar wildlife. De arctische vos, svalbard rendier, eidereend, kleine alk, brandganzen, sneeuwhoen, zeehond en walrussen en... het spoor van de ijsbeer. De deelnemers waren zo ontzettend enthousiast dat de reis opnieuw bovenaan hun droomlijstje blijft staan.

Wil je volgend jaar ook mee op deze zeil- en toerskireis? Er komt snel een exclusieve inschrijfmogelijkheid!

Haute Route des Ecrins

De meeste technische doorsteek uit ons reisprogramma is afgelopen week volbracht. Op dag 1 skiede de vier deelnemers samen met Martijn vanuit het skigebied Serre Chevalier naar Chambran waar ze door Vincent van Alpelune werden opgewacht. Wat aardig om ze naar Pré Mme Carle te brengen. Vanuit daar klommen ze naar de refuge du Glacier Blanc. De volgende dag beklommen ze de R. Faurio. De sneeuw was diep met een venijnige korst, maar het uitzicht op de Ecrins grandioos. De hele nacht sneeuwde het waardoor ze moesten sporen naar de Emile Pic. De afdaling over de noordflank was sensationeel. Vanuit de Adèle Planchard werd Martijn als jarige job wakker en beklommen ze de Grande Ruïne. Dag vijf klommen ze naar de Col du Pavé, maar omstandigheden waren te listig vlak onder de top. Rechtsomkeer om op de laatste dag in zware verse sneeuw via de Col d'Arsine naar Monetier hun tocht af te sluiten.

Haute route de la Vanoise

Damien gidste de traverse op ski's door het schitterende nationale park van de Vanoise.
Vanuit het skigebied van de 3V, wat handig is om naar grote hoogte te komen, maar wat je het liefste zo snel als mogelijk achter je laat, bereikte ze de Peclet Polset hut aan het einde van de middag. In verband met het paasweekend zat deze hut goed vol. Maar daarna werd het stil met slechts af en toe een andere toerskiër die ze tegenkwamen. Via de brèche de la corix de la rue skiede ze naar de comfortabele Dent Parrachee. Op dag drie betrok het weer met mist en lichte sneeuwval. Dat bleef zo tot de einde van hun tocht. Vooral op GPS trokken ze verder via de l'aspont en col de la Vanoise. Het minimale zicht beperkte de groep helaas wel om de hoogste toppen te beklimmen, maar wat heb je daar te zoeken zonder uitzicht? Dus behoedzaam van col naar col. Genieten van de mooie sneeuw tijdens de afdalingen.

Privé arrangementen

Samen met Ralph en Richard trok Martijn zeven intensieve dagen door de Berner Alpen. een massief van grote hoogte, enorme gletsjers vol open spleten en een priemende poolwind. Kortom een tocht over IJS.
Vanuit Fiesch liepen ze over de grote Aletchgletsjer naar de Hollandiahut. Bijna 17 km zelf een spoor trekken want er was al dagen niemand meer geweest. Daarna via de Lauwihorn naar de Mönchsjochhut, Via de steile Fieschersattel naar de Finsteraarhornhut. Een dagtocht naar de Gr Wannenhorn, daarna via de Galmihorn naar de Oberaarjoch hut om op de laatste dag in dichte mist via de Galmilucke in het dorp Münster uit te komen. De meeste dagen volop zon, maar wel een tocht bij een extreem lage temperatuur.

Seb gidste ondertussen een andere tocht door de Cerces. Iets gemoedelijkere omgeving, maar toch ook zeer fraai!

Urner Haute Route

Als try out ging Martijn op verkenning in de Urner Alpen. Een gebied wat hij als gids vooral kent van het graniet klimmen tijdens de zomers. De skitocht is best populair want de kleine hutten zijn comfortabel. De hellingen bieden veel variaties om te skien en over vijf dagen valt over een vrij korte afstand toch heel veel ski-meters te maken. Je hebt er wel een gunstige lawinesituatie nodig, want er zijn best wat bottlenecks. Vooral de eerste drie dagen werden goed benut. Met mooi weergeef veel extra veel hoogtemeters om het gebied beter te leren kennen. Op de vierde dag, van de Sustenpas naar de Sustlihut begon het te sneeuwen en trokken ze er met slecht zicht als een van de weinige er nog op uit. Uiteindelijk nam het lawinegevaar op dag vijf dusdanig toe en kon de etappe naar Engelberg niet veilig volbracht worden. Rechtsomkeer op de flanken van de Titlis. Wie weet opnieuw in 2024?

Queyras Ski en Hike

De Queyras is en blijft de parel van de Franse Alpen. Met kleine dorpjes, prachtige natuur en vooral ontelbare opties om te kunnen skitoeren. Mélanie begon vanuit Saint Véran met een dagje freeride. Daarna vervolgens op tocht via de refuge de la Blanche en Agnel. Omdat de wind en de warmte van invloed was koos ze voor een veilige variant om uiteindelijk met de auto in Ristolas uit te komen. Daar nam Martijn het van haar over. De groep was wel gemotiveerd in iets meer ski dan klimmeters. Via het skigebied van Abries klommen ze naar een top om via een al lekkere run uit te komen in een vallei waarnaar ze een hoge top op de grens met Italië konden bereiken. Met uitzicht op de Alpenboog en in de diepte de Po-vlakte was het geweldig skien in lentesneeuw op een westhelling in de middag. De laatste dag maakte ze een toertocht naar de Côte Belle en vervolgens door perfecte spring snow terug.

Skisublime & Skiprestige

Zoals de naam verraadt zou de Dolomiti skiprestige in de Dolomieten plaatsvinden, maar er ligt wederom dit jaar amper sneeuw om veilig te kunnen off-piste skiën. En daarom besloot Wolfgang naar een regio te gaan met goede sneeuw. Eerst twee dagen Kaprun en daarna naar Davos waar het boven de 2400 meter heel diep was. De laatste dag zijn ze op tocht geweest naar de Sentischhora. Een geweldige dag in fantastische sneeuw!

Clément gidste in dezelfde week zes heren tijdens de Skisublime. Zes dagen en zeven nachten vanuit drie locaties in de Zuidalpen zoals Puy, Serre Chevalier, Montgenevre en la Grave. En dat laatste gebied was de bom. Onverwacht goede runs in 30 cm poedersneeuw. En sommige couloirs waren ook prima te skiën. Dat betreft zijn de omstandigheden toch verbeterd. En omdat Clément de gebiedskenner bij uitstek van Serre Che is, wist hij het optimale te bieden.

Powder Roadtrip Week 10

De zesdaagse freeride reis 'Pur Sang' begon in de Piemonte. Want dar had het afgelopen week ontzettend hard gesneeuwd. Twee dagen Sestriere, maar ook het kleine Prali werd aan het begin van de week aangedaan door Wolfgang en zijn zes skiërs. Op woensdag reden ze in alle vroegte naar Les Deux Alpes waar tijdens sneeuwval en wind toch een mooie secteur werd gevonden met echt prima sneeuw op de harde onderlaag. Op donderdag was la Grave de letterlijke en figuurlijke high-light met super sneeuw en goed zicht. Afgesloten werd met nog een dagje Monte di Luna op de grens met Frankrijk en Italië. Een al met al best goede week waarbij Prali en La Grave de mooiste dagen boden.

Tour de Mont Thabor

Vanuit een idyllisch hotelletje in de oude stad van Briançon werd eerst geacclimatiseerd in Montgenèvre. Goed om even te wennen aan de sneeuw en materiaal. Vervolgens werd via de Buffère naar de Chardonnet hut getrokken. Met grillige steile pieken als decor en geweldige sneeuw onder de ski's. Op woensdag sneeuwde het en skiede ze via het lac Béraudes om bij de Drayeres uit te komen. En in die hut bruiste het energie. Tot diep in de avond werd op muziek gedanst door vrijwel alle gasten van de hut. Donderdag trokken ze over de top van de Mont Thabor en skiede ze 1000 meter door onverspoorde, heel fijne poedersneeuw. De laatste dag was het dan eindelijk echt aanpoten. Want er woedde een sneeuwstorm. Niemand ging de hut uit, maar Martijn liep op zijn duif-gen in de white-out naar een dorpje waar ze met een taxi terug in Névache konden komen. De Cerces; Liefelijk, maar ook een tikje wild!

La Grave Skiprestige

Freeriden in la Grave, maar ook in de regio. Dat was het doel van deze week. Seb gidste een skiër en drie splitboarders vanuit het fijne Edelweiss. In la Grave zelf vonden ze eigenlijk de beste sneeuw hoog op de gletsjer. want lager waren de hellingen toch wel best verijsd. En dat is extra zwaar als je op een snowboard staat. Daarom werd ook uitgeweken naar het skigebied van Puy St Vincent, waar de sneeuw zachter was. De Narreyroux bood mooie lijnen en werd daarom een paar keer gedaan. De laatste dag werd er getoerd boven de col de Lautaret. Earn Your Turns! Het was misschien wel de beste dag van de week.

Alain gidste ondertussen jonge gasten in de Queryas. Vanuit twee gezellig, maar volle hutten werden mooie toeren gemaakt. Het terrein op de grens met de Piemonte is zo groots dat er ook steeds weer erg mooie spoortjes getrokken konden worden in onaangetaste sneeuw.

Privé arrangement vanuit Sestriere

Martijn ging er met een gezin op uit in het prachtige Italiaanse Via Latea. De mensen hadden het al een halfjaar van te voren geboekt, en wat val je dan met de neus in de boter als er precies in die week elke dag verse sneeuw valt. Op de pistes, met name in Sauze Oulx en Sestriere zelf was het druk op de pistes, met vooral Britse vakantiegangers, maar die skiën blijkbaar niet buiten de pistes. Precies wat wij nu zo leuk vinden. En zo hadden we een paar heel goede dagen waar we steeds alleen waren.

Valle D'Aosta skidream

Alain gidste de mooie reis vanuit Courmayeur. Een reis die we nu inmiddels met veel plezier 15 jaar organiseren. Er was wat verse sneeuw gevallen, en hier en daar echt lekker geskied. De groep wat helaas wel wat minder homogeen waardoor sommige af en toe wat langer moesten wachten, maar de sfeer was prima en er werd genoten.

In dezelfde week waren er ook een aantal gidsen voor het weekend of een paar losse dagen met een geboekte privé arrangement op pad. Toerskiend of freeridend vanuit een skigebied. In het zuiden van de Alpen valt genoeg te genieten.

Toerskicursus

Martijn begeleidde een groepje toerskiërs met de ambitie om in de toekomst zelfstandig tochten te kunnen maken. En wellicht ook instructeur te willen worden.
De Queyras heeft nog steeds de beste omstandigheden en daar werd dan ook neergestreken. En met de toerski's eropuit betekent dan ook dat alle opties open liggen om de beste sneeuw te kunnen vinden. Zo werd elke dag nog heel goede sneeuw geskied. En hellingen die amper verspoort waren. Naast het maken en plannen van mooie tochten van zo'n 1300 hoogtemeters per dag werd ook intensief geoefend met het zoeken van de DVA naar een fictief lawineslachtoffer, sneeuwprofielen gemaakt voor een sneeuwanalyse en het doen van sneltesten zoals de ECT.

2 Powder Roadtrips

Nu het deze week weer warm geworden is, bood het de gidsen de uitstekende kans om weer spring snow te kunnen skien met ieder hun groepje. Wolfgang koos voor het Salzburgerland met Kitzbuhel en Kaprun en Obertauern met de Dachstein. En Manu reisde af naar de gebieden van de Hautes-Alpes. Puy St Vincent, Risoul, Saint Véran, Sestriere in Italie en als slotdag La Grave. Op de zonbeschenen hellingen wordt de sneeuw zacht en is het heerlijk toeven. Maar op de schaduwhellingen, zeker waar de storm van begin februari niet te veel invloed heeft gehad kon er ook nog steeds wat oude poedersneeuw gevonden worden. En zo waren beide roadtrips een succes. Dat er na zo'n lange tijd van droogte nog goed te skiën viel in de Alpen, zeker nu de ergste kou en daarmee keiharde hellingen tabée zijn. Het bleef de hele week grandioos mooi weer. Het terras zorgde dan ook voor een welkome afsluiting per dag.

Lombardia skidream

Lombardia, het gebied wat naast de leuke skigebiedjes als Livigno, Bormio en de Passo Tonale ook bekend staat om de goede Valtellina wijnen en gastronomie.
En dat laatste was misschien maar goed ook, want ondanks dat er eigenlijk geen gebrek aan sneeuw of zonneschijn was, was de kwaliteit van de sneeuw jammer genoeg teleurstellend. De wind had hier voor aanvang enorm huisgehouden en de sneeuw was keihard bevroren. Zelfs op de zonbeschenen hellingen. Dat betreft moesten de gidsen François en Martijn alles uit de kast halen om toch nog iets van off-piste met de mensen te kunnen doen. Gelukkig konden de twaalf gasten heel goed skiën en was er begrip. En dat goede eten of de prachtige wellness zorgde toch ook voor vakantie. Op donderdag en vrijdag werd er wel nog heel aardige omstandigheden aangetroffen in de Adamello. Dan doet dat beetje zachte sneeuw meteen veel goeds!

Powder Roadtrip Queyras - Piemonte

Ou là, là, beter kan het toch bijna niet worden. Zes dagen zon, rustige skigebieden met prachtige sneeuw en volop hellingen waar je je eigen spoor door kunt trekken.
Arthur gidste samen met Martijn de dubbele groep van zes poedersneeuwfanaten in de skigebiedjes van Abries, Saint Véran en Ceillac. En in de tweede helft van de week Montgenèvre en twee dagen Sestriëre. Er viel zelfs na ruim een week na de intensieve sneeuwval nog volop te genieten in de lariksbossen. De sneeuw bleef koud waardoor zelfs in al verstoorde sneeuw zalig was om door te skiën. En met de stijgvellen eropuit vonden ze hellingen met geen enkel spoor. Net een hagelwit hoofdkussen waar je het liefst in wilt ploffen. Nou ja, of een eigen lijntje door wilt trekken.

Vanuit de twee hotelletjes werd ook genoten van de gastronomie. Piemontaanse wijn, salade montagnard, of de perfecte bombardino. Wat wensen we nog meer?

Privé arrangement

Afgelopen maandag en dinsdag is er meer dan een meter verse sneeuw gevallen in de Zuidelijke Piemonte en de Oostelijke Queyras. Dat heeft ervoor gezorgd dat er nu voldoende basis ligt voor de rest van de winter. Wat een sneeuw. En wat geweldig om hier doorheen te skiën. Veel gidsen uit het team hadden een privé arrangement.
Zo werd er geskied in Abries, Saint Véran, Pelvoux, Montgenèvre en een toertocht gemaakt met hutovernachting in de Cerces. En alle gidsen met hun klanten hadden één ding gemeen; ronduit fantastische poeder!

Skidream Piemonte

Damien heeft na 20 maanden zijn eerste zelfstandige reis geleid na het zware ongeluk wat hij had gehad. En hoe! Wat een bakken met sneeuw en daarbij ook best complexe omstandigheden in Italie. Omdat er vooral veel sneeuw viel rond Courmyeur, en weinig in de Monte Rosa werd de Piemonte skidream voor de eerste helft van de week verplaatst naar Courmayeur. Daar werd vooral in de bossen geskied omdat de hellingen daarbuiten te gevaarlijk waren door het lawinegevaar. De laatste twee dagen werd geskied in Montgenèvre. En ook daar werd heerlijke sneeuw gevonden. Hier wel met goed zicht door een lekker zonnetje.

Martijn gaf ondertussen training aan zes instructeurs in de regio Briançon. Lawinekunde, ski didactiek en methodiek. En ook deze mensen vielen natuurlijk met de neus in de sneeuw. De Italiaanse en Franse Alpen liggen er geweldig bij momenteel.

New! Haute Route du Gran Paradiso

Nieuw in ons programma is de doorsteek door het nationale park van de Gran Paradiso. Omdat we een aantal skitochten dit jaar niet organiseren, zoals door de Mercantour en de Chambeyron, bleek er toch wel wat animo voor een nieuw programma. We organiseren de tocht in de tweede week van april. Omdat we de hele week boven de 2000 meter blijven zal er rond die tijd zeker voldoende sneeuw liggen om het grootste gedeelte van de tocht glijdend te kunnen overbruggen. Bovendien ligt er nu al een dik pak sneeuw!

Ook hebben we nog een aantal vrije plekken bij onze reis naar het eiland Senja in Noord Noorwegen, De Tour de Mont Thabor en een doorsteek door de Queryas. En als je wilt freeriden dan kun je nog terecht in de Dolomieten, Valle d'Aosta of de Tarentaise. Het zijn de laatste beschikbare plekken. Kijk daarvoor bij agenda als je nog zin hebt dit seizoen te komen toeren of te skiën.

Powder Roadtrip

Op 1 januari ging het eerste programma van dit jaar van start. Een Powder Roadtrip. Daar waar de beste sneeuw van de Alpen te vinden is. Maar Poeder? Omdat de zes mensen niet veel van de sneeuwkwaliteit verwachtte, maar toch graag kwamen skiën, werd voor de meest safe optie gekozen; de regio Briançon, want daar ligt de dikste basis. Met veel creativiteit wist Martijn er toch zeker wat van te maken. Twee mooie Noordhellingen in best nog poederige sneeuw werd gevonden in Ceillac, maar verder werd vooral op de zonbeschenen hellingen in zachte lentesneeuw geskied. Montgenèvre, Serre Chevalier, Vars en als laatste dag het Italiaanse Sestriëre. Daar waar de koffie toch zo goed smaakt. En die Bombardino natuurlijk. Want dat zorgde toch ook een beetje voor de vervangende smaakmaker van de week.